โรคฟันผุเกิดจากการสูญเสียแร่ธาตุบริเวณผิวเคลือบฟันในปริมาณมากกว่าการดูดซึมแร่ธาตุกลับคืน การสูญเสียนี้เป็นผลจากการสะสมของกรดที่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายสารอาหารจำพวกคาร์โบไฮเดรตของเชื้อแบคทีเรียในแผ่นคราบจุลินทรีย์ โดยมีหลายการศึกษาพิสูจน์ให้เห็นว่ามิวแทนส์ สเตรปโตคอคไคเป็นกลุ่มเชื้อหลักที่แสดงบทบาทสำคัญนี้ ด้วยเหตุดังกล่าวการกำจัดเชื้อในกลุ่มนี้จึงเป็นกลยุทธหนึ่งที่ได้รับความสนใจในการนำมาใช้ป้องกันการเกิดโรคฟันผุ อย่างไรก็ตาม สารต้านจุลชีพที่มีใช้กันอยู่ในปัจจุบันออกฤทธิ์ในวงกว้าง ไม่ได้จำเพาะต่อเชื้อใดเชื้อหนึ่ง ซึ่งนำไปสู่การติดเชื้อฉวยโอกาสได้ ดังนั้นการศึกษาค้นคว้าหาสารต้านจุลชีพที่ออกฤทธิ์จำเพาะกับเชื้อก่อโรคฟันผุจึงได้รับความสนใจอย่างกว้างขวาง เอนไซม์เปปทิโดไกลแคน ไฮโดรเลสเป็นเอนไซม์ที่ย่อยสลายเปบทิโดไกลแคนอันเป็นโครงสร้างหลักในผนังเซลล์ของเชื้อแบคทีเรียโดยเฉพาะกลุ่มแกรมบวก แต่เป็นโครงสร้างที่ไม่พบในเซลล์ของมนุษย์ ด้วยประสิทธิภาพในการกำจัดเชื้อแบคทีเรีย ซึ่งรวมถึงกลุ่มที่ดื้อยาปฏิชีวนะ ทำให้เอนไซม์กลุ่มนี้ได้รับการศึกษาอย่างมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ออโตมิวตะโนไลซิน เป็นเอนไซม์เปปทิโดไกลแคน ไฮโดรเลสที่ผลิตจากเชื้อสเตรปโตคอคคัส มิวแทนส์ ความน่าสนใจของเอนไซม์นี้เกิดจากความจำเพาะในการย่อยสลายเชื้อเฉพาะกลุ่มมิวแทนส์ สเตรปโตคอคไค ยิ่งไปกว่านั้นการศึกษาที่ผ่านมายังแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเอนไซม์ในการทำลายเชื้อที่แยกได้จากผู้ป่วยในรูปแบบของไบโอฟิลม์ได้อีกด้วย จากข้อมูลทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ที่ออโตมิวตะโนไลซินจะถูกพัฒนาให้เป็นอีกทางเลือกในการป้องกันการเกิดโรคฟันผุที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในอนาคต