การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทราบข้อมูลสภาวะอนามัยช่องปากของเด็กขณะนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล รวมถึงความรู้และพฤติกรรมของผู้ปกครองในการดูแลทันตสุขภาพเด็ก เพื่อใช้เป็นแนวทางพัฒนาการดูแลอนามัยช่องปากแก่ผู้ป่วยเด็กที่นอนรักษาในโรงพยาบาล ทำการศึกษาในผู้ป่วยเด็กหอผู้ป่วยกุมารเวชกรรมที่มีอายุ 3-7 ปี จำนวน 30 คน โดยการตรวจวัดค่าดัชนีคราบจุลินทรีย์ระยะก่อนและขณะนอนรักษา ประเมินความรู้ผู้ปกครองเกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลเกี่ยวข้องกับการเกิดฟันผุ และสอบถามพฤติกรรมการดูแลทันตสุขภาพเด็กที่เปลี่ยนแปลงไปขณะนอนรักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยแบบสัมภาษณ์รายบุคคลแบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาเป็นจำนวนร้อยละ ค่าเฉลี่ย และวิเคราะห์ความแตกต่างค่าดัชนีคราบจุลินทรีย์ด้วยสถิติทีเทสต์ ผลการศึกษาพบว่า สภาวะอนามัยช่องปากของเด็กขณะนอนรักษาในโรงพยาบาลส่วนใหญ่อยู่ในระดับแย่มาก มีค่าดัชนีคราบจุลินทรีย์เฉลี่ย 89.1 คะแนน สูงกว่าขณะก่อนเข้านอนรักษาที่มีค่าเฉลี่ย 69 คะแนนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001)  ผู้ปกครองมีความรู้เกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลเกี่ยวข้องกับการเกิดฟันผุในระดับสูงร้อยละ 43.3 ระดับปานกลางร้อยละ 40 โดยผู้ปกครองมากกว่าร้อยละ 90 ทราบว่า การทำความสะอาด, การกินขนมพวกแป้งหรือน้ำตาล เครื่องดื่มหรือนมที่มีรสหวาน และการกินระหว่างมื้อ มีผลเกี่ยวข้องกับการเกิดฟันผุ ส่วนการดูแลทันตสุขภาพขณะนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล พบว่าการแปรงฟันด้วยตัวเด็กเองลดลงร้อยละ 80 การแปรงฟันโดยผู้ปกครองลดลงร้อยละ 63.3 การนอนหลับคาขวดนมหรือเครื่องดื่มเพิ่มมากขึ้นร้อยละ 30 สรุปได้ว่า สภาวะอนามัยช่องปากของเด็กและพฤติกรรมการดูแลทันตสุขภาพขณะนอนรักษาตัวในโรงพยาบาลมีการเปลี่ยนแปลงในเชิงลบ มีค่าดัชนีคราบจุลินทรีย์เพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มีพฤติกรรมการทำความสะอาดช่องปากลดลง ผู้ปกครองส่วนใหญ่มีความรู้เกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลเกี่ยวข้องกับการเกิดฟันผุในระดับสูงและปานกลาง