การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความถี่ที่ใช้ในการทาซิลเวอร์ ไดเอมีน ฟลูออไรด์ ความเข้มข้น
ร้อยละ 38 ที่ให้ประสิทธิผลในการหยุดยั้งฟันผุในฟันนํ้านมสูงสุด โดยเปรียบเทียบผลฟันผุที่ถูกหยุดยั้งที่ความถี่ในการ-
ทาที่แตกต่างกัน โดยศึกษาในฟันนํ้านม 6 ซี่หน้าในขากรรไกรบน รูปแบบการศึกษาเป็นการทดลองแบบสุ่ม และมีกลุ่ม
ควบคุมแบบปกปิดสองด้าน ในกลุ่มเด็กอายุ 2 - 5 ปี จำนวน 295 คน ที่มีฟันผุแบบลุกลามในฟันนํ้านมซี่หน้าบนอย่าง-
น้อย 1 ซี่ ในศูนย์เด็กเล็ก และชั้นอนุบาล อำเภอเฉลิมพระเกียรติ และอำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน แบ่งกลุ่มตัวอย่างเป็น
3 กลุ่ม กลุ่มที่ทาซิลเวอร์ ไดเอมีน ฟลูออไรด์ร้อยละ 38 มี (1) กลุ่มทาหนึ่งครั้งต่อปี (2) กลุ่มทาสองครั้งต่อปี (3) กลุ่ม
ทาสามครั้งต่อปี ตามลำดับ ติดตามผลทุก 6 เดือน ประเมินการลุกลามของฟันผุทุก 6 เดือนจนครบ 12 เดือน ผลการ
ศึกษาที่ 6 เดือน ร้อยละของจำนวนด้านที่เปลี่ยนจากฟันผุแบบลุกลามเป็นฟันผุแบบหยุดยั้งเป็นร้อยละ 34.5 38.0 และ
38.8 ตามลำดับ ผลการศึกษาที่ 12 เดือน พบว่า สัดส่วนรอยโรคฟันผุที่มีการเปลี่ยนแปลงจากฟันผุแบบลุกลามเป็นฟัน
ผุแบบหยุดยั้งมีค่าร้อยละ 53.2 60.0 และ 84.5 ตามลำดับ และผลค่าเฉลี่ยรอยโรคฟันผุที่หยุดยั้งที่ 6 เดือน เป็น 2.2
2.5 และ 2.6 ด้านต่อคน และที่ 12 เดือนเป็น 4.6 5.2 และ 6.7 ซึ่งผลของกลุ่ม 3 ให้ผลดีกว่ากลุ่ม 2 และ 1 อย่างมีนัย
สำคัญทางสถิติ โดยสรุป การทาซิลเวอร์ ไดเอมีน ฟลูออไรด์ ด้วยความถี่ 3 ครั้งต่อปีให้ประสิทธิผลในการหยุดยั้งฟันผุใน
ฟันนํ้านมได้ดีกว่าการทา 2 และ 1 ครั้งต่อปี